CUÁNDO?...



...Cuándo dejaremos de buscarnos y nos convertiremos en dos extraños?
Cuándo dejaremos de caminar sobre el precipicio de nuestra piel y caeremos al vacío?
Cuándo llegaremos al límite que nos marca la vida y entenderemos que agotamos el camino?
Y por qué me pregunto esto?...
Cuándo perdimos de vista el mismo horizonte bañado de diferentes cielos?
Cuándo guardaremos también la voz?
Echarás entonces de menos mi piel?
La añorarás como haré yo con la tuya?

Viviré sólo para soñarte desde entonces?
Para hacerte un huequito junto a mi almohada o sobre mi mesita de noche?…

Será para mí castigo no volver a rozarte…
Qué precio pagarás tú?

Te derrumbarás sobre tu cama algunas noches, y desearás que los brazos que te toquen te hagan sentir lo que sólo los míos pueden?…
Buscarás mi rostro entre la multitud o sólo yo te buscaré entonces?...
Qué será de tus labios?...
Qué será de ellos cuando se abalancen sobre otros carmines y recuerden que usaban los míos?...

Qué será de ti cuando cierres los ojos sólo para estar a mi lado?...
Y de mí?
Qué será de mí entonces?...

Soy un desastre…
No sé ser de otra manera.
Hay mañanas.
Y seguro que todas ellas cambiarán sus cielos…
No creo que lo hagan conmigo.
Por más que miro de negarlo, cuanto que he vivido me define, así que deja de preguntártelo ya…

Apenas puedo pensar.
No sé vivirla de otra manera.
Y moriré cuando así deje de hacerlo.

Cuándo será eso?...

Cuánto te llevarás?
Cuántas noches te sorprenderá la melancolía?
Cuántas otras la invitarás?
Y dejarás que te haga compañía mientras sentado delante de la tele y con el monitor en negro, recuerdes la película deteniéndote en esos momentos…
Y antes de que tus párpados te hagan desaparecer…
Será su piel o la mía la que te envuelva?...

…Ya me conoces

Cuándo?...

;-P

Ciao

Comentarios

  1. Sólo cuándo tú quieras, así lo desees y así te plazca o apetezca.

    Bella reflexión, amiga, muy bella.

    Petonets,

    Amber

    ResponderEliminar
  2. Per cert, llegiré el teu blog des de Milà, guapa, que demà marxo per la capital de la fashion i els boníssims rissotos a la milanese... Capuccinos, ristrettos, etc.

    Baci e abraci,

    Amber

    ResponderEliminar
  3. Bon viatge bonica! Espero que puguis gaudir-ho. I que puguis assaborir un bon ristretto mentre esperas que las pareules vinguin a tu....Petonets bella!

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

MERECES...

CONSTELACIONES... ( 3 DE MAYO DE 2009)

QUÉ TEXTURAS PINTAN LAS NUBES?...